* Ένας καθηγητής μαζί με τον βοηθό του μεταμοσχεύουν την υπόφυση και τους όρχεις ενός νεκρού άνδρα στον αδέσποτο σκύλο Σάρικ, ελπίζοντας να δημιουργήσουν ένα νέο, καλύτερο μοντέλο ανθρώπου. Αντ΄αυτού, ο καλόβολος σκύλος μετατρέπεται σε έναν αντιπαθή αγροίκο, που διαλύει την καθημερινότητα του δημιουργού του.

Μετά τα θαυμάσια “Βατράχια” τους, Άρης Σερβετάλης και Έφη Μπίρμπα ενώνονται ξανά στη σκηνή  με την “Καρδιά του σκύλου” του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, που ακροβατεί ανάμεσα στην επιστημονική φαντασία και τον ρεαλισμό, τη φιλοσοφική σκέψη και τη σάτιρα. Γραμμένο το 1925, το έργο δε δημοσιεύτηκε στη Σοβιετική Ένωση μέχρι το 1987, λόγω λογοκρισίας. Ο χαμαιλεοντικός Σερβετάλης, η υποκριτική δεινότητα του οποίου δεν γνωρίζει όρια, επιβεβαιώνει για πολλοστή φορά ότι είναι από τους καλύτερους ηθοποιούς που διαθέτουμε, αν όχι ο κορυφαίος, ενώ η Μπίρμπα (η οποία υπογράφει επίσης τη δραματουργία και τη σκηνογραφία) αναδεικνύεται και πάλι ως μία από τις πιο δημιουργικές και ενδιαφέρουσες σκηνοθέτιδες στη χώρα μας. Παίζουν, επίσης, οι Αντώνης Μυριαγκός, Ηλέκτρα Νικολούζου, Μιχάλης Θεοφάνους, Χαρά-Μάτα Γιαννάτου, Αλεξάνδρα Καζάζου και Σπύρος Δέτσικας.

Συμβουλή: αν θέλετε να απολαύσετε πραγματικά το ονειρικά δυσοίωνο σύμπαν της παράστασης, φροντίστε να είστε ξεκούραστοι, γιατί απαιτεί την εγρήγορση του θεατή. Από Τετάρτη έως Κυριακή, στο θέατρο “Κιβωτός” (Πειραιώς 115, Αθήνα).

* Ίσως από όλες τις ημέρες της εβδομάδας, το πρωινό του Σαββάτου είναι το ιδανικό για να το αφιερώσετε σε μια περιπλάνηση στα εικαστικά μονοπάτια του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Ξεκινήστε από το υπόγειο, όπου ξετυλίγεται το έργο της πρωτοποριακής, πολυσχιδούς Λήδας Παπακωνσταντίνου, η οποία επί 5 δεκαετίες διερεύνησε θέματα φύλου, σεξουαλικότητας, συλλογικής και προσωπικής μνήμης, ιστορίας, πολιτικής και οικολογίας (έως 21 Απριλίου).

Στο μεσοπάτωμα, παρακολουθείστε σε προβολή τις συγκινητικές και διαφωτιστικές αφηγήσεις των μελών της queer κοινότητας της Κένυας, στο πλαίσιο της επιτόπιας εγκατάστασης  “Ιστορίες της ζωής μας: σε αναζήτηση queer καταφυγίων” της καλλιτεχνικής ομάδας “Nest” (έως 3 Μαρτίου).

Καθώς ανεβαίνετε τους ορόφους του κτιρίου, θα θαυμάσετε τη μόνιμη συλλογή με έργα εκλεκτών δημιουργών της σύγχρονης τέχνης, ανάμεσά τους και ορισμένα από τα εντυπωσιακά έργα της Δωρεάς της Συλλογής Δασκαλόπουλου (2ος και 3ος όροφος). Παραμένοντας στον 3ο όροφο, έχετε επίσης την ευκαιρία να βυθιστείτε στο ηχητικό σύμπαν του μοναδικού Ιάννη Ξενάκη, αλλά και στην πανέμορφη, απόκοσμη, εμπνευσμένη από το έργο του Ξενάκη εγκατάσταση “Ο Ερημίτης”, που υπογράφει ο  Viron Erol Vert (έως 18 Φεβρουαρίου).

Στον 4ο όροφο, ακολουθείστε τον λαβύρινθο της Χρύσας Ρωμανού, μιας από τις σημαντικότερες Ελληνίδες καλλιτέχνιδες που αναδύθηκαν την δεκαετία του 1960. Η έκθεση “Η αναζήτηση της ευτυχίας για όσους περισσότερους γίνεται” (έως 27 Οκτωβρίου) περιλαμβάνει ζωγραφική, κολάζ, βίντεο κ.α.

Εξαιρετικός επίλογος της περιήγησης, επίσης στον 4ο όροφο, είναι η πρώτη ατομική έκθεση της Δανάης Ανεσιάδου στο EΜΣΤ, με τίτλο“D Possesions” (έως 27 Οκτωβρίου), που προσκαλεί τους επισκέπτες σε μια παιχνιδιάρικη όσο και ελαφρώς …θριλερική αλληγορική σκηνογραφία, η οποία αποτελείται από γλυπτά, κολάζ, σκηνικά εξαρτήματα ταινιών, κρυστάλλους και σιδερένια αντικείμενα, μέχρι και δύο γκιλοτίνες(!), που υπαινίσσονται μια εποχή όξυνσης πολιτικών, κοινωνικών και πνευματικών κρίσεων.

Την εμπειρία ολοκληρώνει ένα πέρασμα από το εστιατόριο του 4ου ορόφου, όπου μπορείτε να απολαύσετε τις εμπνευσμένες, φίνες γεύσεις του σεφ, σερβιρισμένες με πρωτότυπο τρόπο, ή απλώς έναν καφέ ή ένα ποτήρι κρασί με άπλετη θέα στην Ακρόπολη.

* Το “Θέατρο της Οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής” παρουσιάζει, από τις 21 Φεβρουαρίου, τη νέα σκηνοθεσία του Στάθη Λιβαθινού, «Ο Ρόζενκραντζ και ο Γκίλντενστερν είναι νεκροί».  Πρόκειται για την εκπληκτική κωμωδία του Τομ Στόπαρντ, στην ιστορική μετάφραση του Μίνου Βολανάκη, μια γλυκόπικρη τραγική φάρσα για τους αντι-ήρωες του περιθωρίου της ξακουστής τραγωδίας του Άμλετ. Στους ομώνυμους ρόλους οι Βασίλης Ανδρέου και  Νίκος Καρδώνης. Να σημειώσουμε ότι, για πρώτη φορά στην ιστορία του, το “Θεάτρο της Οδού Κυκλάδων” αλλάζει ριζικά τη διαρρύθμιση των καθισμάτων και της σκηνής, με αφορμή την συγκεκριμένη παράσταση. Το σκεπτικό είναι να προσφέρει εναλλακτικούς τρόπους θέασης, ανάλογα με τις ανάγκες της εκάστοτε σκηνοθεσίας-κάτι που είχε αποτελέσει όραμα του αξέχαστου Λευτέρη Βογιατζή.

* Η Πρεσβεία της Ιαπωνίας, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και το Japan Foundation, διοργανώνει το Φεστιβάλ Ιαπωνικού Κινηματογράφου 2024 στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206, Ταύρος Αθήνα). Η διοργάνωση ξεκινά στις 15 Φεβρουαρίου, στις 19.30, με την προβολή της ταινίας “They Say Nothing Stays the Same” του Τζο Ονταγκίρι, αμέσως μετά την εναρκτήρια τελετή. Στη συνέχεια, από τις 16 έως τις 18 Φεβρουαρίου, θα προβληθούν οι ταινίες “Another World”, “And Your Bird Can Sing” και “Sea of Revival”.

Παράλληλα, στο φουαγιέ του κινηματογράφου θα φιλοξενηθεί έκθεση Ιkebana (ιαπωνική παραδοσιακή ανθοδετική τέχνη).

Πληροφορίες: Φεστιβάλ Ιαπωνικού Κινηματογράφου 2024: «Σύγχρονες Ιαπωνικές Ταινίες» | Embassy of Japan in Greece (emb-japan.go.jp) 

*Φωτογραφίες και κείμενα πλαισιώνουν εικαστικά την αφήγηση της επώδυνης διαδρομής της απώλειας των μελών της οικογένειας της Ρενέ Ρεβάχ από τη Θεσσαλονίκη στο Άουσβιτς. Μοναδικός επιζών ήταν ο παππούς της Αλβέρτος Ρεβάχ, ο οποίος είχε διαφύγει στην Αθήνα και τους περίμενε, μέχρι το τέλος του πολέμου.

Η Ρενέ Ρεβάχ τον συναντά όταν μαθαίνει συντετριμμένος ότι η οικογένειά του έχει αφανιστεί, και υπόσχεται, μέσα από το έργο της “Tehom” (μια βιβλική εβραϊκή λέξη που σημαίνει το αρχέγονο βάθος), να τον οδηγήσει στον τόπο του εγκλήματος, που ο ίδιος μέχρι το θάνατό του δεν βρήκε το κουράγιο να επισκεφτεί. Θα ακολουθήσουν δύο διαδοχικά ταξίδια της Ρεβάχ στα στρατόπεδα Μπίρκεναου και  Άουσβιτς. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Καπόν”, ενώ αυτή την περίοδο και έως τις 19 Μαϊου, παρουσιάζεται η συνταρακτική ομώνυμη έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138), σε επιμέλεια του Κωστή Αντωνιάδη, Ομότιμου Καθηγητή Φωτογραφίας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής.